Als vriendin Jet op vrijdag appt of ik zaterdag kan helpen, is mijn eerste reactie: Ja! Uiteraard vraag ik dan nog wel even wat de bedoeling is, want behangen of dakgoten schoonmaken ligt me wat minder. Wanneer blijkt dat het gaat om het planten van heggen, dan plak ik er ‘natuurlijk!’, achteraan. Want buiten bezig zijn, dat is sowieso fijn. En vooral nu, in deze winterse corona-tijd-van-veel-computeren en nutteloos bankhangend Netflixen.
Op het Linderveld, een gebied van stichting IJssellandschap in Deventer, pal naast woonwijk de Vijfhoek is begin december al ruim 800 meter ingeplant door Hoopheggenvrijwilligers en boer Christiaan en boerin Sanne die in het gebied hun biologische stadsboerderij Heerlijkheid Linde gaan realiseren. Die 800 meter was ruim de helft van de in totaal daar te planten 1,5 km. De nieuwe lockdown gooide roet in het eten van de daaropvolgende vrijwilligers-plantdag om de klus af te maken. Het resterende plantgoed was al aangeschaft en lag weliswaar goed afgedekt toch te schreeuwen om de grond in te mogen. Het plantseizoen is maar kort, liet ik me vertellen, en je weet nooit of plots koning vorst een bezoek komt brengen, dus haast was geboden.
Zo stond ik daar met de bestuursleden van Hoopheggen en gewapend met een schep, werkhandschoenen en een berg struiken. Wat was het fijn! Een prachtige ochtend in het veld met volop ruimte om me heen. Weinig wind, een beetje fris, maar net lekker. Stevige kleigrond hier, dus ook fysiek had je het gevoel wat te doen. Het is makkelijk en mooi werk, dat planten. Gat in de grond, heg erin, aanstampen. Gat in de grond, heg erin, aanstampen. Even weg van de waan van de dag, en ondertussen plezier maken en genietend om je heen kijken. Christiaan hielp ook een handje mee. Mooi om te ervaren hoe betrokken en gedreven deze jonge boer is.
Natuurlijk was er warme koffie en hadden we wat lekkers mee. Je moet jezelf wel een beetje verwennen. Het allerleukste is dat ik ook echt het idee kreeg wat moois te doen. Een bijdrage te leveren aan het landschap. We plantten parallel aan het water, aan de rand van het weiland en je zag al helemaal voor je hoe straks die afwisselende heg daar het terrein een heel ander aanzien zal geven. Dat de vogels en insecten daar kunnen schuilen en nestelen. Jantine vertelde enthousiast hoe ontzettend veel soorten door de heg aangetrokken worden. Gaaf, om zo ook weer nieuwe dingen te leren en te horen.
Super tevreden en voldaan lag ik, na een warm bad, te Netflixen op de bank. Als ik nog een keer wordt ge- appt met het verzoek te helpen planten dan zeg ik zeker weer: Ja! Natuurlijk!
